Hrvatska ima potencijala za razvoj ekološke poljoprivrede, no taj se potencijal sporo realizuje uprkos tome što je zadnjih godina primetan trend porasta broja proizvođača i površina sa ekološkim poljoprivrednim proizvodima.
U Hrvatskoj su ukupne površine pod ekološkom proizvodnjom u 2013. iznosile 40.576 hektara, a tom se proizvodnjom bavi 1.609 proizvođača, navodi Darija Muslin iz Ministarstva poljoprivrede.
U strukturi ekološke poljoprivrede najveći deo površina odnosi se na oranice 19.131 hektara, zatim na pašnjake 14.274 hektara, voćnjake 3.223, aromatično i lekovito bilje 1.368 hektara.
Na skupu je istaknuto kako je evropsko tržište gladno hrane proizvedene po ekološkim principima, potražnja iz godine u godinu raste, što je prilika za domaće proizvođače.
Prema iznesenim podacima, vrednost tržišta ekoloških proizvoda EU u 2011. iznosio je 21,5 milijardi evra, u 2012. godini 23 milijarde evra.
Vrednost tržišta ekoloških proizvoda u Hrvatskoj za 2012. godinu iznosilo je 104 miliona evra, a značajan je udeo vina, od 15 odsto.
Vlasnik kompanije Eko Sever, Mario Sever, pionir ekološke poljoprivrede u Hrvatskoj, kaže da, uprkos problemima, pomaka u ekološkoj poljoprivredi ima.
On ističe je kako oni sve svoje proizvode prodaju putem vlastite maloprodajne mreže, višak izvoze u Italiju i Nemačku i to je pozitivna strana ulaska Hrvatske u EU. Kao probleme sa kojima se suočavaju navodi problem sa zemljištem, nelojalnom konkurencijom, zakonskom regulativom.
Prema njegovim rečima, aktuelan je i problem slabe koordinacije između pojedinih ministarstava. ”Apsurdno je da Ministarstvo poljoprivrede ne zna koliko subvencija za eko proizvođače daju druga ministarstva”, kaže Sever.
Nedefinisanost zakonske regulative oko zaštitnog bilja veliki je problem ekološke poljoprivrede u hrvatskoj, kao i nedostatak stručnog kadra.
Fakulteti ne produciraju kadrove za ekološku proizvodnju, na teren dolaze agronomi koji ne znaju prepoznati lucerku, suncokret u određenim fazama, koji nikada nisu seli u traktor, kaže Marin Fucijaš iz Prve ekološke stanice koja se bavi nadzorom i kontrolom.
U nadzorima smo uočili da proizvođači nemaju podršku u savetodavcima i to je veliki problem, kazao je Fucijaš navodeći kako je u državi samo jedna žena savetodavac za eko poljoprivredu, svi ostali su to samo na papiru. Proizvođači se nemaju kome obratiti i to je problem, nedostaje edukacija, dok su sankcije vrlo ažurne.
Ali, uprkos problemima sagovornici su se složili da ekološka poljoprivreda ima potencijala, velika šansa za proizvođače su sredstva iz evropskih fondova, ali i međusobno udruživanje u zadruge ili klastere jer udruženi proizvođači nude veće količine proizvoda, lakše pronalaze kupce na tržištu te postižu bolje uslove u plasmanu proizvoda kao i u nabavci inputa.
SEEbiz
