Najveće površine pod organskom poljoprivrednom proizvodnjom nalaze se u zapadnoj Srbiji i Šumadiji, zatim u južnoj Srbiji, pa tek onda u Vojvodini
Iako je srpskim poljoprivrednicima organska proizvodnja ulaznica na svetsko tržište, ne koristi se dovoljno, ima mnogo zaparloženih parcela, ali se i sve više plodnih oranica neplanski pretvara u industrijsko zemljište.
Profesorka Snežana Oljača sa Katedre za agrotehniku i agroekologiju Poljoprivrednog fakulteta Univerziteta u Beogradu kaže da su najveće površine pod organskom poljoprivrednom proizvodnjom u zapadnoj Srbiji i Šumadiji, onda ide južna Srbija, pa tek onda Vojvodina.
“Što se tiče broja hektara, najviše je zastupljeno voćarstvo, ratarske kulture, pre svega žitarice, krmno bilje, industrijsko bilje. Na prvom mestu, što se tiče broja hektara, to su livade i pašnjaci”, kaže Oljača.