Slovenija je uložila prigovor u Evropskoj uniji na hrvatsku zaštitu slavonskog kulena. Prijava za registraciju je objavljena, ali slavonski kulen još nije registrovan jer su se čekale eventualne žalbe. Ovaj spor može se rešiti i zajedničkom prijavom proizvoda, što su Slovenija i Hrvatska već učinile u slučaju istarskog pršuta.
Hrvatska je podnela zahtev za zaštitu slavonskog kulena kao zaštićene geografske indikacije, što podrazumeva da proizvod mora da se proizvodi, prerađuje ili priprema na određenom području, i da to proizvodu daje određenu reputaciju, odlike ili kvalitet. Hrvatska je već zaštitila baranjski kulen, a registraciju je dobila u septembru 2015.
Po ovom osnovu Hrvatska je već zaštitila dalmatinski, drniški i krčki pršut, kao i lički krompir, a podnet je zahtev i za zagorskog ćurana.
Slovenija je zaštitila kranjsku kobasicu (klobasu), prekmursku šunku, slovenski med, kranjsku pancetu, štajersko prekmursko bundevino ulje, kraški vrat (zašink), kraški pršut, ptujski luk, salame šebreljski i zgornjesavinski želodec, kao i suhomesnati proizvod prleška tunka.
Razlog prigovora na plan Hrvatske da registruje slavonski kulen je što u Sloveniji postoji proizvođač koji već 25 godina proizvodi slavonski kulen u značajnim količinama i s njime ima značajno učešće u prodaji na tržištu Hrvatske.
Prigovor je uložen na osnovu odredbe evropskog zakonodavstva o šemama kvaliteta, koja otvara mogućnost za žalbe u slučaju kada bi registracija predloženog ugrozila opstanak potpuno ili delimično identičnog imena ili robne marke, ili opstanak proizvoda koji su bili zakonito na tržištu najmanje pet godina pre objavljivanja jedinstvenog dokumenta za registraciju proizvoda u Službenom listu EU, saopštilo je Ministarstvo privrede za list Delo.
Slovenija mora u roku od dva meseca da pošalje komisiji dodatno objašnjenje svog prigovora na osnovu zahteva Privrednog interesnog udruženja industrije mesa Slovenije.
Slovenija je do sada dala prigovor na tri hrvatska zahteva za zaštitu proizvoda, a pored kulena to su istarski pršut i varaždinski kupus.
O istarskom pršutu su dve zemlje postigle dogovor i Evropskoj komisiji uložile zajednički zahtev za registraciju, koju je Komisija izvršila prošle godine u oktobru mesecu, dok je u vezi sa varaždinskim kupusom komisija pozvala Sloveniju i Hrvatsku da u roku od tri meseca postignu sporazum.
Pored zaštite indikacije geografskog porekla (PGI), postoji i zaštita oznake porekla (PDO), što podrazumeva da su sve faze proizvodnje vezane za određeno područje, a tako su registrovani na primer istarski pršut i ogulinski kiseli kupus. Treća oznaka je garantovano tradicionalan proizvod (TSG), za koji je uslov da je proizveden od tradicionalnih sirovina i pripremljen na tradicionalan način, a ovako su registrovani italijanska pica napolitana, mocarela i slovenačka prekmurska gibanica.
Srbija, prema evropskom registru zaštićenih proizvoda, za sada nije zvanično podnela nijedan zahtev za registraciju u bilo kojoj od ove tri kategorije.
U Svetskoj organizaciji za intelektualnu svojinu Srbija je zaštitila homoljski med, vino bermet i leskovački domaći ajvar.
U Zavodu za intelektualnu svojinu Srbije zaštićene su 52 oznake geografskog porekla, poput futoškog kupusa, užičke pršute, kladovskog kavijara, ariljske maline, ečanskog šarana. Pored toga tri zemlje su zaštitile neke svoje proizvode, ukupno 14 njih – Hrvatska vina dingač i postup, Crna Gora nekoliko vina, pršut i rakiju, a Češka pivo.
