Malina ili “crveno zlato”, voće donedavno karakteristično samo za zapadnu Srbiju, ovog leta raširilo se i po bačkim poljima.
Malina se u našoj zemlji proizvodi godinama. Jezgro proizvodnje je u ariljskom kraju, a velike količine maline proizvode i mačvanski malinari. Pre dvadesetak godina na proizvodnju ovog voća gledalo se kao na mogućnost da poljoprivredna domaćinstva dodatno zarade, ali sa sve težom ekonomskom situacijom, koja je donela veliki broj nezaposlenih, proizvodnja malina mnogima je postala osnovno zanimanje. Srbija je tako izbila na sam vrh kada je u pitanju svetska proizvodnja, nadmašivši dosadašnje lidere u malinarstvu – Poljsku i Čile.
Vojvođanski malinari
Prošle godine veliki broj malinjaka pojavio se u Vojvodini, a vlasnici u gajenju malina vide unosan posao, uprkos stalnim nevoljama oko otkupnih cena. I poljoprivrednici u bačkopalanačkoj opštini odlučili su se da umesto uobičajnih ratarskih kultura zasade malinjake.
U Paragama gde su malinjaci zauzeli oko 50 jutara, početkom godine osnovano je udruženje pod prepoznatljivim nazivom “Paroški malinari” registrovano je za proizvodnju i otkup maline, kao i prodaju. Član Upravnog odbora udruženja, Ivan Petrović kaže da su se u januaru okupili malinari iz bačkopalanačke kao i susednih opština te osnovali ovo udruženje.
Ratari postaju voćari
“U Paragama se više od šezdeset porodica bavi proizvodnjom maline. Pre nekoliko godina bilo ih je nekolicina, ali polako se navike menjaju te ratari odustaju od uobičajnih kultura i u želji i potrebi za većom dobiti menjaju useve. Malina je kultura koja iziskuje više rada ali donosi i veću zaradu”, kaže Petrović i dodaje da udruženje “Paroški malinari” sada broji 40 članova koji veruju u malinu kao kulturu budućnosti na ovim prostorima, što potvrđuju i podaci o izvezenim količinama maline iz Srbije.
Traži se sigurno tržište
“Nedavno je Šapcu održana Svetska konferencija hladnjičara i malinara, a u radu su učestvovali i predstavnici našeg udruženja, sve u cilju promovisanja ovdašnjih proizvođača i naravno što je i najvažnije, pronalaženja sigurnog tržišta. Malinjaka ove godine ima dosta tako da će sezonski radnici osim posla u povrtarstvu imati šta da rade do kasne jeseni u malinjacima”, kaže Petrović i dodaje kako su tokom zime u cilju edukacije organizovali nekoliko predavanja o proizvodnji i zaštiti maline, a sve više razmišljaju o potrebi izgradnje hladnjače kako bi se olakšao plasman i prodaja, kao i nabavci adekvatne mehanizacije, čime bi smanjili troškove proizvodnje.